Gerek bir teknik analistin, gerekse de borsada yatırım yapan herhangi birinin bilmek isteyeceği en önemli bilgi, fiyatların nerelerden dönebilecekleridir. Yükselen bir piyasada elde bulunan senetlerin nereden satması gerektiği, henüz alınmamışsa hala para kazanabileceği bir marj olup olmadığı, düşen bir piyasada ise, alım yapmak isteyenler için en uygun alışın hangi seviyeden yapılabileceği yada düşüşün hala satılmamış olan senetlerden kurtulmasını gerektirecek kadar daha devam edip etmeyeceği sorularının cevapları hep aynı konuya odaklanmaktadır, destek ve dirençlere. Klasik teknik analiz metotlarının belki de en popüler malzemesi olan destek ve dirençler, piyasada arz ve talep dengelerinin yer değiştirdiği bölgeler olarak karşımıza çıkar. Bilindiği gibi arzın ( yani satıcıların ) talepten ( yani alıcılardan ) fazla olması fiyatların düşmesi, talebin arzdan yüksek olması ise fiyatların yükselmesi anlamına gelmektedir. Bu durumda, arzın hakim olduğu düşen bir piyasada talebin arzla dengelendiği ve üzerine çıkmayı başardığı seviyeler karşımıza destek seviyesi olarak çıkarken, talebin hakimiyetindeki yükselen bir piyasada arzın taleple dengelendiği ve hakimiyeti ele aldığı seviyeler ise direnç seviyesi olarak oluşacaktır. Fiyatların destek ve dirençler arasındaki salınımının hikayesini resmettiğimizde ise karşımıza yukarıdaki gibi bir şekil çıkacaktır. A noktasında talep arzın üzerindedir ve fiyatlar yükselmektedir. Alıcı miktarını karşılayacak düzeyde satışlar henüz yoktur. B noktasına gelindiğinde ise, yükselen fiyatlardan ilk satışlar gelmeye yükselişin ivmesi azalmaya başlamıştır. C noktasına gelindiğinde ise artık yükselişten söz etmek mümkün değildir. Bu noktada arz talep dengesi oluşmuş ve gelen tüm alışlarda satışlarla karşılanmıştır. Fiyatlardaki yükselişin durması henüz satışa geçmemiş kararsızların da satışa yönelmelerine neden olur. Yükselişin sonlandığına inanan satıcıların satış toplamlarının, alıcıların alış toplamlarını aştığı noktadan itibaren ise D noktasına doğru bir gevşeme başlamıştır. Bu, aynı zamanda desteğe kadar yaşanacak potansiyel bir düşüşün de başlangıcıdır. Arzın talebin üzerinde olduğu ve fiyatların düşmekte olduğu E noktası aslında yükselişte rastlanılan A noktasının bir ayna görüntüsü gibidir. Satışları karşılayacak alışlar henüz yoktur. Bu sefer arzulu olan taraf satıcılarken, isteksiz olansa alıcılardır. F noktasında ise düşen fiyatlardan ilk pozisyon almalarla birlikte düşüş hızında da gözle görülür bir yavaşlama başlar. Düşüşün bittiğine, buralardan alım yapılması gerektiğine inananların sayısı ve alım miktarlarının bire bir karşılandığı yer ise G noktasıdır. Bu noktadan itibaren daha aşağıya düşmeyen fiyatlar alımları arttırırken, satışları da azaltmaktadır ve potansiyel yeni bir yükselişin başladığı H noktasına geçilir. Bu devinim görünüşte basit gibi duruyor olsa da, tecrübeli borsacıların bile bu basit salınımı kullanırken zorlandıkları ve kendi içlerinde ikilemler yaşadıkları bir gerçektir. Şeklimize geri dönecek olursak, yükselişten maksimum faydanın sağlanacağı ve satış eyleminin gerçekleştirilmesinin gerektiği bölge B ile D arasında kalan alandır. Pratikte ise, duygularla aklın çekiştiği bu alan tereddütlerle doludur. Piyasanın genel düşüncesi ( belki de inanmak istediği demek daha doğru olacaktır ) B – C aralığında çıkışın devam edeceği, C – D aralığında